بهینه سازی استخراج و بررسی تنوع پروتئین های میتوکندریایی در جمعیت های آفتابگردان (helianthus annuus l.)

چکیده مطالعه پروتئین میتوکندری گیاهی اطلاعات بسیار مفیدی در اختیار علم بیوتکنولوژی قرار می دهد. برای بدست آوردن پروفایل پروتئینی مطلوب، بهینه سازی جداسازی میتوکندری و استخراج پروتئین آن، نقش بسیار مهمی ایفا می کند. در این مطالعه، برای دستیابی به میتوکندری خالص و با غلظت پروتئینی کافی از بافت گیاهی آفتابگردان، سه پروتکل متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور استخراج پروتئین از میتوکندری سه پروتکل مورد مقایسه قرار گرفت. با استفاده از روش sds-page، تنوع پروتئین میتوکندریایی بذور چهار رقم آفتابگردان شامل سه لاین سیتوپلاسم نرعقیم cms1 و cms2 با منشا ایتالیایی و cms3 با منشا ایرانی و یک لاین گرده دهنده مورد بررسی قرار گرفت. به دلیل تفاوت در میزان اسید اولئیک در لاین های cms2 و cms3، الکتروفورز دوبعدی در این لاین ها انجام گرفت. پروتکل ابداعی با تلفیق چند روش، به دلیل خلوص بیشتر (993/0 :550 a) و غلظت پروتئینی کافی (835/7 میلی گرم پروتئین میتوکندری از هر گرم بافت تازه) به عنوان پروتکل برتر و بهینه جداسازی میتوکندری ارائه گردید. به منظور بهینه سازی استخراج پروتئین از میتوکندری، روش تغییر شکل یافته carroll به دلیل تفکیک پذیری بسیار بالا و عاری بودن از هر نوع آلودگی غیر پروتئینی به عنوان پروتکل برتر و بهینه انتخاب گردید. تنوع پروتئین میتوکندریایی استخراج شده از بذر در بین سه لاین نرعقیم قابل توجه بود، گرچه لاین گرده دهنده ارتباط نزدیک تری با cms2 داشت. در الکتروفورز دو بعدی، یک باند پروتئینی با وزن 51 کیلو دالتون با نقطه ایزوالکتریک 3/6 به عنوان نشانگر پروتئینی تشخیص ژنوتیپ با اولئیک بالا و یا پایین شناسایی شد.